Symptomen melkklier ontsteking bij een hond
Heb je ooit gemerkt dat je hond zich anders gedraagt of dat er iets mis lijkt te zijn met haar tepels? Dit kan een teken zijn van melkklierontsteking, ook wel mastitis genoemd. In dit artikel bespreken we wat melkklierontsteking precies is, welke symptomen je moet herkennen en wat je kunt doen om je hond te helpen.
Wat is melkklierontsteking?
Melkklierontsteking is een infectie van de melkklieren, die vaak voorkomt bij zogende teefjes. Het kan echter ook bij niet-zogende honden optreden, hoewel dit minder gebruikelijk is. De ontsteking ontstaat meestal door bacteriën die via een wondje in de tepel de melkklieren binnendringen. Dit kan erg pijnlijk zijn voor je hond en moet zo snel mogelijk behandeld worden.
Herken de symptomen
Het is belangrijk om te weten welke symptomen kunnen wijzen op melkklierontsteking, zodat je snel actie kunt ondernemen. Hier zijn de meest voorkomende tekenen:
- Gezwollen en rode tepels: een van de eerste dingen die je opmerkt, is dat de tepels van je hond rood en gezwollen zijn. Ze kunnen ook warm aanvoelen.
- Pijn en gevoeligheid: je hond kan tekenen van pijn vertonen als je haar tepels aanraakt of als de pups proberen te drinken. Ze kan piepen of proberen weg te trekken.
- Abnormale melk: de melk kan dik, geel of zelfs bloederig zijn in plaats van de gebruikelijke witte kleur. Dit is een duidelijk teken dat er iets mis is.
- Gedragsveranderingen: je hond kan lusteloos zijn, haar eetlust verliezen of prikkelbaar worden. Deze veranderingen in gedrag zijn vaak een gevolg van de pijn en het ongemak.
- Koorts: in ernstige gevallen kan je hond koorts krijgen, wat een indicatie is van een systemische infectie.
Oorzaken van melkklierontsteking
Er zijn verschillende oorzaken die kunnen leiden tot melkklierontsteking bij honden:
- Bacteriële infecties: de meest voorkomende oorzaak is een bacteriële infectie. Dit kan gebeuren als bacteriën via kleine wondjes in de tepel de melkklieren binnendringen.
- Verstopte melkkanalen: soms kunnen melkkanalen verstopt raken, wat kan leiden tot een ophoping van melk en uiteindelijk een infectie.
- Slechte hygiëne: onvoldoende hygiëne rondom de tepels kan ook een risicofactor zijn. Zorg ervoor dat het gebied schoon en droog blijft.
- Verwondingen: kleine wondjes of krassen op de tepels, veroorzaakt door scherpe klauwen van de pups, kunnen de weg vrijmaken voor bacteriën.
Wat te doen bij melkklierontsteking?
Als je vermoedt dat je hond melkklierontsteking heeft, is het belangrijk om snel te handelen. Hier zijn de stappen die je kunt volgen:
- Raadpleeg de dierenarts: de eerste stap is altijd om contact op te nemen met je dierenarts. Een professionele diagnose en behandeling zijn cruciaal.
- Antibiotica: in de meeste gevallen zal de dierenarts antibiotica voorschrijven om de infectie te bestrijden. Zorg ervoor dat je de volledige kuur afmaakt, zelfs als de symptomen verbeteren.
- Warm kompres: je kunt je hond helpen door een warm kompres op de getroffen tepels aan te brengen. Dit kan de pijn verlichten en de zwelling verminderen.
- Pijnstillers: de dierenarts kan ook pijnstillers voorschrijven om het ongemak te verlichten.
- Voeding en hydratatie: zorg ervoor dat je hond goed blijft eten en drinken. Dit helpt haar lichaam om de infectie te bestrijden en te herstellen.
Preventie van melkklierontsteking
Voorkomen is altijd beter dan genezen. Hier zijn enkele tips om melkklierontsteking bij je hond te voorkomen:
- Goede hygiëne: houd de tepels van je hond schoon en droog, vooral als ze aan het zogen is.
- Regelmatige controle: controleer regelmatig de tepels van je hond op tekenen van roodheid, zwelling of wondjes.
- Gezonde voeding: zorg ervoor dat je hond een uitgebalanceerd dieet krijgt om haar immuunsysteem sterk te houden.
- Nagelverzorging: knip de nagels van de pups regelmatig om te voorkomen dat ze de tepels van de moeder beschadigen.
Melkklierontsteking is een ernstige aandoening die snel behandeld moet worden. Door de symptomen te herkennen en snel te handelen, kun je je hond veel pijn en ongemak besparen. Als je ooit twijfelt, aarzel dan niet om je dierenarts te raadplegen. Je hond zal je dankbaar zijn voor de zorg en aandacht die je haar geeft!
