Symptomen van epilepsie bij een kat
Als kattenliefhebber weet je dat deze eigenzinnige viervoeters vol verrassingen zitten. Ze kunnen de ene minuut rustig in een zonnestraal liggen en de volgende minuut als een mini-tornado door je woonkamer razen. Maar wist je dat katten, net zoals mensen, epilepsie kunnen hebben? Ja, je leest het goed. En nee, ze faken die dramatische duik van de vensterbank niet om extra aandacht te krijgen (nou ja, meestal niet). Laten we eens duiken in de wereld van epilepsie bij katten, de signalen, de schokken, en hoe jij als kattenpersoneel kunt helpen.
Wat is epilepsie?
Epilepsie is een neurologische aandoening die zorgt voor plotselinge, ongecontroleerde elektrische uitbarstingen in de hersenen. Dit resulteert in wat we noemen een ‘epileptische aanval’. Bij katten kan dit er net zo verwarrend uitzien als het klinkt. Het is belangrijk om te weten dat epilepsie zelf geen ziekte is, maar een symptoom van een onderliggende aandoening kan zijn, of in sommige gevallen, idiopathisch, wat betekent dat er geen duidelijke oorzaak is.
Herken de signalen
Katten zijn meesters in het verbergen van hun zwaktes, dus het kan lastig zijn om te herkennen wanneer je pluizige vriend niet helemaal lekker in zijn vel zit. Hier zijn enkele signalen waar je op kunt letten:
- Pre-ictale fase: dit is de fase voordat de daadwerkelijke aanval plaatsvindt. Je kat kan onrustig lijken, verward, of juist extra aanhankelijk. Misschien miauwt hij meer dan gewoonlijk of staart hij naar iets wat jij niet kunt zien. Deze fase kan enkele minuten tot enkele uren duren.
- Ictale fase: dit is het moment suprême, de epileptische aanval zelf. De symptomen kunnen variëren van mild tot ernstig. Bij een milde aanval kan je kat bijvoorbeeld ongecontroleerd knipperen met zijn ogen, ongecoördineerd bewegen, of zelfs lijken te ‘fietsen’ met zijn poten. Bij een ernstigere aanval kan je kat op de grond vallen, stuiptrekken, en het bewustzijn verliezen. Deze fase kan enkele seconden tot enkele minuten duren.
- Post-ictale fase: na de storm komt de rust. In deze fase komt je kat weer bij zijn positieven, maar hij kan nog steeds gedesoriënteerd zijn, onvast op zijn poten staan, of tijdelijk blind zijn. Dit kan enkele minuten tot meerdere uren duren.
Wat kun je doen?
Als je vermoedt dat je kat een epileptische aanval heeft, probeer dan vooral rustig te blijven. Zorg dat hij zich niet kan bezeren door scherpe of harde voorwerpen uit de buurt te halen. Probeer hem niet vast te houden tijdens de aanval, dit kan hem banger maken of jou verwonden. Documenteer de aanval met je telefoon als dat veilig kan. Noteer hoelang de aanval duurt en beschrijf wat je ziet. Deze informatie is goud waard voor je dierenarts. Na de aanval, geef je kat de tijd en ruimte om te herstellen. Zorg voor een rustige, comfortabele plek waar hij kan bijkomen. En natuurlijk, raadpleeg je dierenarts. Zij kunnen helpen de oorzaak van de epileptische aanvallen te achterhalen en een behandelplan opstellen.
Tot slot
Epilepsie bij katten kan beangstigend zijn, zowel voor jou als voor je pluizige maatje. Maar met de juiste kennis en ondersteuning kun je je kat helpen een gelukkig en comfortabel leven te leiden. Onthoud, je bent niet alleen. Er zijn veel bronnen en steungroepen die je kunnen helpen navigeren door deze stormachtige wateren. Jouw liefde en zorg zijn wat je kat het meeste nodig heeft.
