Slokdarmverlamming symptomen bij een hond
Slokdarmverlamming, ook wel megaesofagus genoemd, is een aandoening waarbij de slokdarm van je hond niet goed functioneert. De slokdarm is het buisvormige orgaan dat voedsel van de mond naar de maag transporteert. Bij slokdarmverlamming verliest de slokdarm zijn vermogen om voedsel effectief naar de maag te verplaatsen. Dit kan leiden tot verschillende problemen, zoals regurgitatie (het terugvloeien van voedsel), gewichtsverlies en zelfs longontstekingen door het inademen van voedseldeeltjes.
Hoe herken je slokdarmverlamming bij je hond?
- Regurgitatie: een van de meest voorkomende symptomen van slokdarmverlamming bij honden is regurgitatie. Dit is anders dan braken. Bij regurgitatie komt het voedsel snel en zonder waarschuwing terug naar buiten, vaak in een vrijwel onverteerde staat. Dit gebeurt meestal kort na het eten, maar het kan ook later gebeuren. Als je merkt dat je hond regelmatig voedsel teruggeeft zonder te kokhalzen of buikspieren te gebruiken, is het verstandig om naar de dierenarts te gaan.
- Gewichtsverlies en ondervoeding: doordat de slokdarm niet goed werkt, kan je hond moeite hebben om voldoende voedingsstoffen binnen te krijgen. Dit kan leiden tot gewichtsverlies en een algemeen slechte conditie. Je zult merken dat je hond magerder wordt, ondanks dat hij normaal eet. Dit komt doordat het voedsel niet effectief in de maag terechtkomt en verteerd wordt.
Andere symptomen om op te letten
- Overmatig kwijlen: honden met slokdarmverlamming kunnen overmatig gaan kwijlen. Dit komt doordat het speeksel zich ophoopt in de slokdarm omdat het niet goed naar de maag kan worden afgevoerd. Dit kwijlen kan constant zijn en je zult merken dat de hond vaak likt en smakt.
- Hoesten en verslikken: als voedsel en vloeistoffen in de luchtwegen terechtkomen, kan je hond gaan hoesten en zich verslikken. Dit is niet alleen ongemakkelijk voor je hond, maar kan ook leiden tot ernstigere problemen zoals aspiratiepneumonie, een longontsteking die ontstaat door het inademen van voedsel of vloeistof.
Diagnostische tests en behandeling
- Röntgenfoto’s en endoscopie: als je dierenarts vermoedt dat je hond slokdarmverlamming heeft, zullen er waarschijnlijk röntgenfoto’s worden gemaakt om te zien of de slokdarm verwijd is en of er voedselresten aanwezig zijn. Soms is een endoscopie nodig om een beter beeld te krijgen van de binnenkant van de slokdarm en om andere mogelijke oorzaken uit te sluiten.
- Behandelingsopties: hoewel slokdarmverlamming niet te genezen is, zijn er verschillende manieren om de symptomen te beheersen en de kwaliteit van leven van je hond te verbeteren. Het dieet van je hond kan aangepast worden, bijvoorbeeld door het geven van vloeibaar of papperig voedsel dat makkelijker naar de maag kan stromen. Het verhogen van de voerbak kan ook helpen, zodat de zwaartekracht helpt bij het verplaatsen van het voedsel naar de maag.
Leven met een hond met slokdarmverlamming
- Voedingsmanagement: het voeren van je hond met slokdarmverlamming vergt wat extra zorg. Het kan helpen om je hond in een rechtopstaande positie te voeren en hem na het eten nog even rechtop te houden, zodat het voedsel de tijd heeft om naar de maag te zakken. Sommige eigenaren gebruiken speciale stoelen, zoals de Bailey Chair, om hun hond in deze positie te houden tijdens en na het eten.
- Regelmatige controles bij de dierenarts: het is belangrijk om regelmatig de gezondheid van je hond te laten controleren door de dierenarts. Dit helpt om complicaties zoals longontsteking vroegtijdig op te sporen en te behandelen. Je dierenarts kan ook helpen bij het aanpassen van het dieet en het vinden van de beste manier om je hond te voeren.
Tot slot
Slokdarmverlamming kan een uitdagende aandoening zijn, zowel voor jou als voor je hond. Met de juiste zorg en aanpassingen kun je je hond echter een comfortabel en gelukkig leven bieden. Blijf alert op de symptomen en werk nauw samen met je dierenarts om de best mogelijke zorg te bieden. Zo kun je ervoor zorgen dat je trouwe viervoeter zich zo goed mogelijk voelt, ondanks zijn aandoening.
