Je hebt misschien al gehoord van degeneratieve myelopathie, vooral als je een oudere hond hebt. Degeneratieve myelopathie (DM) is een ernstige neurologische aandoening die het ruggenmerg van honden aantast. Het komt het meest voor bij middelgrote tot grote hondenrassen en treft vaak oudere honden. Deze ziekte is vergelijkbaar met amyotrofische laterale sclerose (ALS) bij mensen. DM veroorzaakt progressieve verlamming van de achterpoten en kan uiteindelijk leiden tot volledige verlamming.
Symptomen van degeneratieve myelopathie
Het is belangrijk om de symptomen van DM te herkennen, zodat je snel actie kunt ondernemen. Hier zijn de meest voorkomende symptomen:
- Moeilijkheden bij het lopen: een van de eerste tekenen van DM is dat je hond moeite heeft met lopen. Je merkt misschien dat je hond begint te slepen met de achterpoten of dat hij vaak struikelt. Dit komt doordat de spieren in de achterpoten zwakker worden.
- Slepen van de achterpoten: je hond kan beginnen met het slepen van de tenen van zijn achterpoten. Dit kan leiden tot slijtage van de nagels en zelfs wonden op de bovenkant van de poten. Het slepen van de poten kan ook hoorbaar zijn als je hond over een harde ondergrond loopt.
- Verminderde spiermassa: naarmate de ziekte vordert, zal je hond spiermassa in de achterpoten verliezen. Dit is een gevolg van de verminderde zenuwfunctie die leidt tot spieratrofie. Je kunt merken dat de achterpoten dunner worden en minder gespierd aanvoelen.
- Verlies van coördinatie: een ander symptoom van DM is verlies van coördinatie. Je hond kan moeite hebben om te staan of in evenwicht te blijven. Hij kan wankelen of moeite hebben om van houding te veranderen, zoals opstaan vanuit een liggende positie.
Progressie van de ziekte
DM is een progressieve ziekte, wat betekent dat de symptomen na verloop van tijd erger worden. In de beginfase merk je misschien alleen lichte problemen met de achterpoten van je hond, maar naarmate de ziekte vordert, worden de symptomen ernstiger.
- Middenfase: in de middenfase van de ziekte zullen de achterpoten van je hond aanzienlijk verzwakken. Je hond kan moeite hebben met het lopen van langere afstanden en kan vaak gaan zitten of liggen om te rusten. De spieratrofie wordt duidelijker en de coördinatieproblemen nemen toe.
- Late fase: in de late fase van DM kan je hond niet meer zelfstandig lopen. De verlamming kan zich uitbreiden naar de voorpoten en uiteindelijk naar de ademhalingsspieren. Dit is een zeer moeilijke tijd voor zowel jou als je hond, omdat de mobiliteit en kwaliteit van leven sterk worden aangetast.
Diagnose en behandeling
- Diagnose: het diagnosticeren van DM kan een uitdaging zijn, omdat de symptomen kunnen lijken op andere neurologische aandoeningen. Je dierenarts zal waarschijnlijk een grondig neurologisch onderzoek uitvoeren, inclusief beeldvormende technieken zoals röntgenfoto’s of MRI’s om andere mogelijke oorzaken uit te sluiten. Een definitieve diagnose kan worden gesteld door een genetische test, aangezien DM vaak geassocieerd wordt met een mutatie in het SOD1-gen.
- Behandeling: helaas is er geen genezing voor DM. De behandeling richt zich op het verlichten van de symptomen en het verbeteren van de kwaliteit van leven van je hond. Fysiotherapie en regelmatige lichaamsbeweging kunnen helpen om de spiermassa en mobiliteit zo lang mogelijk te behouden. Daarnaast kunnen ondersteunende hulpmiddelen, zoals een hondenrolstoel of harnas, de mobiliteit verbeteren.
Wat kun je doen?
Als je vermoedt dat je hond DM heeft, is het belangrijk om snel contact op te nemen met je dierenarts. Vroege diagnose en een goed behandelplan kunnen helpen om de progressie van de ziekte te vertragen en de levenskwaliteit van je hond te verbeteren. Daarnaast is het essentieel om geduldig en liefdevol te zijn, aangezien je hond steeds meer afhankelijk van je zal worden naarmate de ziekte vordert.
Conclusie
Degeneratieve myelopathie is een verwoestende ziekte die het leven van je hond aanzienlijk kan beïnvloeden. Door de symptomen te herkennen en snel actie te ondernemen, kun je je hond helpen om zo comfortabel mogelijk te leven. Hoewel de ziekte niet te genezen is, kunnen de juiste zorg en ondersteuning een wereld van verschil maken voor zowel jou als je trouwe viervoeter.