Symptomen Horner syndroom bij een hond
Als hondenliefhebber wil je natuurlijk dat je trouwe viervoeter gezond en gelukkig is. Maar wat als je hond plotseling veranderingen vertoont die je niet helemaal kunt plaatsen? Eén van die medische problemen die honden kunnen treffen, is het Horner-syndroom. In dit artikel nemen we een kijkje naar wat het Horner-syndroom precies is, welke symptomen je kunt opmerken, en wat je kunt doen als je vermoedt dat jouw hond hiermee te maken heeft.
Wat is het Horner-syndroom?
Horner-syndroom is een aandoening die ontstaat door een probleem in het zenuwstelsel van je hond. Specifiek gaat het om een verstoring in de sympathische zenuwbanen, die verantwoordelijk zijn voor het aansturen van bepaalde onbewuste functies zoals het verwijden van de pupillen en het ophouden van het bovenste ooglid. Deze verstoring kan verschillende oorzaken hebben, zoals letsel, ontstekingen, tumoren, of zelfs een oormijtinfectie.
De oorzaken van Horner-syndroom
Er zijn verschillende mogelijke oorzaken voor het Horner-syndroom bij honden. Enkele veelvoorkomende oorzaken zijn:
- Letsel of trauma: een verwonding aan het hoofd, de nek of de rug kan de zenuwen beschadigen die betrokken zijn bij het syndroom.
- Oorproblemen: diepe oorinfecties of tumoren in het oor kunnen druk uitoefenen op de zenuwen.
- Tumoren: tumoren in de borst, nek of hersenen kunnen de zenuwen aantasten.
- Idiopathisch: in sommige gevallen kan er geen duidelijke oorzaak gevonden worden. Dit wordt idiopathisch Horner-syndroom genoemd.
Symptomen van Horner-syndroom bij honden
Het herkennen van de symptomen van Horner-syndroom kan je helpen om snel actie te ondernemen. Hier zijn enkele veelvoorkomende symptomen die je bij je hond kunt opmerken:
- Verkleinde pupil (Miosis): eén van de meest opvallende symptomen van Horner-syndroom is een verkleinde pupil in één oog. Dit komt doordat de zenuw die de pupil moet verwijden, niet goed functioneert. Als je hond in een helder verlichte omgeving is, kan het verschil in pupilgrootte tussen de ogen duidelijker zichtbaar zijn.
- Hangend Ooglid (Ptosis): een ander veelvoorkomend symptoom is een hangend bovenste ooglid. Hierdoor lijkt het alsof één oog van je hond half dicht is. Dit kan de algehele gezichtsuitdrukking van je hond veranderen en een teken zijn dat er iets niet in orde is.
- Teruggetrokken Oogbol (Enophthalmus): bij Horner-syndroom kan de oogbol van je hond dieper in de oogkas liggen dan normaal. Dit kan ervoor zorgen dat het oog minder prominent lijkt en het derde ooglid meer zichtbaar wordt.
- Verhoogde Oogdruk: soms kan er sprake zijn van een verhoogde druk in het oog, wat ongemak kan veroorzaken voor je hond. Dit symptoom is echter minder zichtbaar voor het oog en kan door een dierenarts worden vastgesteld.
Wat te doen als je Horner-syndroom vermoedt?
Als je enkele van deze symptomen bij je hond opmerkt, is het belangrijk om niet in paniek te raken, maar wel snel te handelen. Hier zijn enkele stappen die je kunt nemen:
- Bezoek aan de dierenarts: de eerste en belangrijkste stap is een bezoek aan de dierenarts. De dierenarts zal een grondig onderzoek doen en mogelijk aanvullende tests uitvoeren, zoals een neurologisch onderzoek, bloedonderzoek, of beeldvormend onderzoek (zoals röntgenfoto’s of MRI-scans) om de onderliggende oorzaak te achterhalen.
- Onderliggende oorzaak behandelen: de behandeling van Horner-syndroom hangt af van de onderliggende oorzaak. Als er sprake is van een oorinfectie, zal de dierenarts bijvoorbeeld antibiotica voorschrijven. Bij letsel kan rust en ontstekingsremmende medicatie nodig zijn. In geval van een tumor kan een operatie of bestraling nodig zijn.
- Geduld en zorg: in veel gevallen kan Horner-syndroom vanzelf herstellen, vooral als de oorzaak tijdelijk of behandelbaar is. Geduld en goede zorg zijn hierbij essentieel. Zorg ervoor dat je hond comfortabel is en geef eventuele voorgeschreven medicatie nauwkeurig volgens de instructies van de dierenarts.
Conclusie
Horner-syndroom bij honden kan beangstigend zijn voor zowel jou als je hond, maar door de symptomen te herkennen en snel actie te ondernemen, kun je je hond de best mogelijke zorg bieden. Onthoud dat een bezoek aan de dierenarts altijd de beste stap is om de gezondheid van je hond te waarborgen. Met de juiste diagnose en behandeling kan je hond weer snel op de weg naar herstel zijn.
